SA Gaming หลังอาหารเช้า Nguyen Tuyet Linh เริ่มต้นการทัวร์สถานที่สำคัญทางประวัติศาสตร์ของฮอยอันพร้อมไกด์ของเรา ตัวเล็กและแต่งตัวเป็นสีชมพูทั้งตัว เธอสั่นสะท้านอย่างที่บอกกับฉันโดยไม่ประชดว่า “เราทนความหนาวเย็นไม่ได้เมื่ออุณหภูมิลดลงถึง 18-19°C”
เธออธิบายว่าอิทธิพลทางสถาปัตยกรรมที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในฮอยอันนั้นมาจากพ่อค้าชาวจีน ซึ่งครอบครัวฮอยอันจำนวนมากตามรอยบรรพบุรุษของพวกเขาในปัจจุบัน การแสดงออกอย่างโจ่งแจ้งที่สุดคือห้องประชุมของชุมชน ซึ่งยังคงใช้โดยลูกหลานของกลุ่มชาติพันธุ์ต่างๆ ของจีน เช่น กวางตุ้ง
ที่สะดุดตาที่สุดคือหอประชุม Fujian Assembly Hall สมัยศตวรรษที่ 17 ซึ่งเป็นอาคารที่มีซุ้มประตูโค้ง 3 โค้ง สวนฮวงจุ้ย และศาลเจ้าลัทธิเต๋าที่ประดับด้วยมังกร เช่นเดียวกับเมืองอื่น ๆ ทุกแห่งมีภาพปูนเปียกอย่างมั่งคั่งด้วยสัญลักษณ์มงคล: ปลาคาร์พเพื่อความเจริญรุ่งเรือง ลูกพีชเพื่ออายุยืน ประตูตาสำหรับสายตาที่ชัดเจน; ค้างคาวเพื่อความสุข
ทว่าสำหรับการแสดงละครที่ถ่ายภาพทั้งหมดนี้ ฉันชื่นชมอนุสาวรีย์ดังกล่าวอย่างรวดเร็วไม่ใช่เปลือกเปล่าที่ระลึกถึงประเพณีที่ถูกทอดทิ้ง พวกเขายังคงรักษาเสียงสะท้อนที่แท้จริงไว้ภายในความเชื่อของชาวฮอยอันในศตวรรษที่ 21
ข้าพเจ้าเห็นคู่สามีภรรยาที่ไม่มีบุตรแสวงหาการปฏิสนธิฝ่ายวิญญาณโดยวางหมากบูชาที่ศาลบามู ศักดิ์สิทธิ์ 12 องค์ ขณะที่ชาวประมงจุดธูปที่เรือจำลองการลงคะแนนเสียงเก่าของหอประชุม อ้อนวอนเทียน ห่าว เทพผู้พิทักษ์ของกะลาสีเรือ ทางที่ปลอดภัยในทะเล
โครงสร้างโบราณของฮอยอันยังคงใช้งานได้เหมือนเดิม ทาวน์เฮาส์แบบจีนโบราณ (ควรเยี่ยมชมประมาณ 8.00 น. ก่อนที่พวกเขาจะมีปาร์ตี้ทัวร์) อาศัยอยู่มากโดยพ่อค้ารุ่นหลังรุ่นหลัง
บ้านพุงฮุงอายุ 230 ปีถูกครอบครองโดยตระกูล Tranh รุ่นที่เจ็ดและแปด ใกล้ๆ กันนั้น โครงสร้างที่โดดเด่นที่สุดของฮอยอัน ซึ่งเป็นสะพานที่มีหลังคาโค้งแบบญี่ปุ่นสมัยศตวรรษที่ 16 โค้งมนตระการตา ยังคงเป็นจุดผ่านแดนสำคัญ
ความรู้สึกของความเป็นจริงในชีวิตนี้เห็นได้ชัดโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเวลากลางคืน: ชาว Hoianese ค่อนข้างเรียกคืนใจกลางเมืองเมื่อเสียงขรมของผู้มาเยือนเสียชีวิตลง ในทางกลับกัน เลนที่มืดมิดในบรรยากาศสะท้อนถึงเสียงจักรเย็บผ้าหึ่งๆ การโต้เถียงกันในครอบครัวและเสียงหัวเราะ และเกมหมากฮอสจีนตบกระเบื้อง
ในช่วงเย็น นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่จะอพยพไปยังริมฝั่งแม่น้ำทูบอน ซึ่งเป็นสถานที่สำหรับเดินเล่นในขณะที่ฮอยอันผ่านการเปลี่ยนแปลงในแต่ละวันตั้งแต่ย่านประวัติศาสตร์ไปจนถึงโดมแห่งความสุข ที่นี่ ร้านอาหารและบาร์มากมายเสนอ ‘ชั่วโมงแห่งความสุข’ ที่ไม่มีวันสิ้นสุด ในขณะที่กระแสการค้าขายครอบงำ: ผู้คนแลกเปลี่ยนงานศิลปะ งานฝีมือ และดีวีดีละเมิดลิขสิทธิ์ ช่างตัดเย็บเสื้อเชิ้ตและชุดผ้าแพรแข็งก่อนที่คุณจะมีเวลาถามว่าเท่าไหร่ ฮอยอันส่องแสงระยิบระยับด้วยโคมไฟทุกสีทั่วบริเวณ
ฉันเพิ่งไปกับกระแสยามค่ำคืนนี้ “สวัสดี เรือยนต์… หนึ่งชั่วโมง” เป็นคำปราศรัยซ้ำๆ ของคนพายเรือที่จอดอยู่ริมฝั่งแม่น้ำ นำเสนอการล่องเรือในยามค่ำคืนอันแสนโรแมนติกสำหรับคู่รัก เด็กชายตัวเล็ก ๆ ในชุดสูทสีเงินแวววาวเต้น ‘Gangnam Style’ เพื่อแลกกับเงินนักท่องเที่ยว ฉันเสีย 10,000 ดอง (ตกลง, 30p) ในเกมบิงโกดนตรีกลางแจ้ง ซึ่งผู้โทรได้ร้องเพลงพื้นบ้านเวียดนามแบบดั้งเดิม
ฉันลงเอยด้วยการเดินเข้าไปในร้านค้าหัตถกรรมที่เก็บตัวไหมเพื่อแสดงการปั่นด้าย A ถึง Z “รังไหม 1 ตัวให้ไหม 1 กม.” เฟืองหญิงอธิบาย
นั่นช่างวิเศษสุด ๆ
แต่เป็นอาหารที่น่ายกย่องมากของฮอยอันซึ่งพิสูจน์ให้เห็นถึงความเย้ายวนใจมากที่สุด ร้านอาหารบางแห่งผสมผสานการนำเสนอแบบตะวันตกเข้ากับสูตรอาหารท้องถิ่น แต่ฉันกำลังมองหาอาหารแบบดั้งเดิมมากขึ้น ดังนั้นฉันจึงมุ่งหน้าไปยัง ตลาด โช (ตลาด) ที่อบอวลไปด้วยกลิ่นหอม ที่นี่ฉันค้นพบ – และค่อนข้างหมกมุ่นอยู่กับ – cao lau ฉันเฝ้าดูคนขายผสมบะหมี่พิเศษอย่างรวดเร็วกับหมูสไลด์ น้ำปลา ถั่วงอกและสมุนไพรสด แล้วราดด้วยขนมปังกรอบเกี๊ยว มันคือรักแรกพบ
เย็นอีกวันฉันทานอาหารกลางแจ้งที่Café des Amis ซึ่งเป็นสถานประกอบการที่แปลกใหม่ของฮอยอันซึ่งอยู่ริมน้ำ เป็นการยากที่จะเลี่ยงผ่านเพราะเชฟ Kim ของ Francophone นั่งหน้าบ้านและตะโกนว่า ‘ยอดเยี่ยม’ กับผู้ที่เดินผ่านไปมาด้วยความตกใจ
เหนือการวิพากษ์วิจารณ์ของ Edith Piaf เขาอธิบายว่ากว่า 20 ปีที่ผ่านมาเขาเคยเสนอเมนูแบบห้าคอร์สแบบตายตัวเท่านั้น ซึ่งเนื้อหาได้รับการตัดสินโดยไม่ได้ตั้งใจ คืนนั้นเงิน 5 ปอนด์รวมอาหารจานเด็ดของฮอยอัน ‘กุหลาบขาว’: เกี๊ยวกุ้งเนื้อหอยนางรมที่มีลักษณะเหมือนหัวดอกไม้ ฉันถามคิมว่าเขาเคยคิด เมนู a la carte มากกว่า นี้ไหม? “ไม่เคย มันจะเหมือนเดิมเสมอ ดีขึ้นและยอดเยี่ยมขึ้นทุกวัน” เขาคำรามกลับมา SA Gaming